Saturday, November 5, 2011

hagulhol sa dilim

paulit-ulit


pault-ulit na mabibigo
luluha
tatahan
tatawa
at muling mabibigo.....


mabibigo
at mabibigo
luluha
at luluha
tatahan
at tatahan
tatawa at tatawa.......


ritwal ng kabiguan
ang pauli-t ulit na pagkabigo
pagluha at pagtahan
at muling pagtawa......


ritwal rin ng pag-asa
ang pagbangon sa umaga
kasabay ng pagyakap
ng hintuturo ng araw
sa sangkalupaan..............​........


kirot ng kurot

kirot ng kurot ng pagsakit
ang sampal ng hanging
sumasakal sa aking  leeg.....

'di ako makahinga
at dahan ng  napiipigtas
ang huling talulot
ng aking pag-asa.......

yakapin mo ako
reyna na aking gabi
at ilatag kahit sa panandaling banig
ng paglimot....


at maghimala man
baka mapigtas  na ang
pising  nakatali sa aking leeg...........


kirot ng kurot ng pagsakit
ang sampal ng hanging
sumasakal sa aking  leeg.....

'di ako makahinga
at dahan ng  napiipigtas
ang huling talulot
ng aking pag-asa.......

yakapin mo ako
reyna na aking gabi
at ilatag kahit sa panandaling banig
ng paglimot....


at maghimala man
baka mapigtas  na ang
pising  nakatali sa aking leeg...........

walang saysay


walang saysay
ang aking tula
walang indayog
walang tugma.............

mga tuldok
ang aking tula
hindi mabasa
hindi maunawa............

walang halagang  salita
ang aking mga  tula
kahulugan di malirip
ng ordinaryong isip................

walang saysay
dahil tuldok
sino bang nakakabasa ng tuldok
ako lang yun, ako...................


mani

Sinalubong niya ang bus
mabilis siyang sumabit
sa pintuan nito.
(walang pasaherong nagulat)

Ni hindi natapon ang tinda
niyang mani.....

Mula sa likod inisa-isa niya ang pasahero
(pero walang pasaherong bumili.....)
Ng muling umarangkada ang bus
mabilis siyang tumalon
hindi siya nadapa,
hindi rin natapon ang mani
(walang pasaherong nagulat.....)


Muli sinalubong niya
ang isa pang paparating na bus
Umamba siya sa pintuan nito
Inisa-isa niya ang pasahero
Inalok ng kanyang mani.....

"Ale salted na mani
Kuya mani po!"
(walang pasaherong bumili)

Tanghali na
Singkwenta pa lang ang benta niya......

Muli, mabilis siyang tumalon
Sa pag-arangkada ng bus
(hindi siya nadapa
at hindi rin natapon ang  mani......)

Matubig na ang kanyang mukha
naghahalong pawis at luha
naghahalong pag-asa at awa..


"May sakit si bunso......
kailangang makabenta..........."
Muli sinalubong niya ang paparating na bus.....................

No comments:

Post a Comment