Natuto akong tumula

Natuto akong tumula

                   Bago  ako natutong magsalita

Sa sinapupunan pa lang ni Ina

Naglalayag na ang isip at diwa

Sa dagat ng mga awit at tula

Sakay sa bangka ng titik at salita.

Binibigkas ko na ang tulang- lira

Inaawit ko na ang mga sonata

Tinutugtog  ko na  ang gitara

At bininyagan akong makata.

Ang unang uha ko ay onomatopeya

Ng paparating na propesiya

Na itinakda ng papel at pluma

Ng mga titik, salita, at parilala.

Ang unang ngiti ko ay metapora

Ng paro-parong humahalik sa tala

Ng pipit na walang sawang nanghaharana

Sa tuwing hapon, tanghali at umaga.

Ang unang tinig ko ay awit Adarna

Pampagaling sa pusong sugatan at aba

Ako ang balahibong sa  Piedras Plata

Na panulat ng nuno kong makata.

Atas ni Bathala na matuto akong tumula

Bago pa man ako matutong magsalita

Atas  niya na katauha’y ko’y mabuo

Mula sa  mga dalit ni Maria at tula ni Kristo.